İNSAN OLMAK
Bu kadar zor mu insan
olmak? Erdemi yakalamak bu kadar zor
mu? Neden hala insani değerler yolunda
çabaladıklarını söyleyenler, karşılarındakini
daha fazla incitmekte? Neden Hala bir yığın yalanlar söylenmekte? Yalanların en
korkuncu sevgiye dair söylenenler değil mi?
İnsan sevgiyle yaratıldı.
Sevgiyle atıldı tohumlar. Bu nedenle insan sevgiyi özünde hisseder ve sevgi sözcüklerine daha kolay inanır. Daha
kolaydır bu nedenle baştan çıkması. Sevgiyle aldatmadır bu nedenle en kahredici
olanı.
Söylenmemeli. Sevgiyi
hissetmeyen yürekler sevgiden söz
etmemeli. Sevgiyi kullanmamalı. Sevgiyi isteklerine alet etmemeli. Sevginin onurunu yüceltmekse insan olmanın en
büyük erdemi, sevgiye dair hiçbir
şey ortalığa saçılmamalı. Ama,
sahtekarlık öylesine yerleşmiş ki benliklere, egolar öylesine şişirilmiş ki
sevgiyle, sevilmenin değeri ayaklar altına çoktan alınmış bile. İnsana değer
vermek, insan olmanın birinci özelliği değil mi?
Nerede örnek aldığımız kişilikler? Nerede okuduğumuz
öyküler? Nerede bizlere dürüstlüğün ilke olması gerektiğini öğretenler?
Yalanlar üzerine kurulan dünyaların , inananları daha ölmeden karanlığa götüreceğine inanan
bilinç nerede? Ne oldu bize?
Kim bilebilir başına geleceği önceden? Hangi yürek sevdiğinden incineceğine inanır
? Hangi sezgiye bu anlamda yön verilir
de, o sezilen isimlendirilir? İnanmak,
güven nerede? Güvenmeden nasıl yaşar
insan? Yalnızlık Allah’a mahsus değil mi?
Dağlar mı bekler bizleri mağaralarında? Ya sulanması gereken ekinler? Ya
çiçekler? Elini uzatmaz mı insan insana?
Bir çırpıda sokağa itilir mi?
Kim gülümser Ay’a? Kim
gülümser ovaya? Buğday başaklarının bir
gün gelip de ekmek olacağına kim inanır artık? Her şey kandırmacalarla örülmüşse insanda, kim insandır artık?
O mucize yaratılmış hangi
cehennemi gördü acaba? Gerçekte yeri
cennet değil miydi semalarda? Yalanlarla beslenen gönüller, yalanlar üreten
gönüllerde yeşerir mi? Sevgiyle aldatılıyorsa insan, yalanın kendisi
bile gülmez mi bu işe?
Serap Demirağ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder